μυριοχιλιοκατάδαρτος

μυριοχιλιοκατάδαρτος, -η, -ον (Μ)

αυτός που τόν έδειραν, που τόν βασάνισαν πάρα πολύ.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μυρι(ο)-* + αμάρτυρο *χιλιοκατάδαρτος].